Op 24 september 2018 reed ik de Pony toertocht van MC Free Wheels, ik had ook kunnen kiezen voor de Bladerrit van MC Nijverdal Hellendoorn die 18 kilometer verderop van start ging. Beetje raar zo dicht bij elkaar. Niet voor het eerst dit jaar overigens dat dit gebeurd hoor, op 20 augustus was er ook zoiets met een start in Wapenveld en eentje 44 kilometer naar het oosten in Nijverdal (andere club). Zijn er geen toerkalendervergaderingen meer? Is dit niet een taak van het LOOT om hierop toe te zien? Ook de clubs zelf zouden hierover beter moeten communiceren vind ik. Beetje jammer dit want de clubs snijden zichzelf in de vingers.

Maar goed omdat ik in juni ook al de Pinkstertoertocht gereden had en daar ontzettend genoten heb van de mooie route koos ik dus voor de Pony toertocht, volgens de toerkalender 150 of 200 kilometer. Ik had al besloten om de korte route te gaan rijden want 200 km kon ik die pony niet aandoen. Beetje zielig. Ik weet ook niet hoe groot de actieradius van een pony is. Toen ik het dorp inreed zag ik overal paarden, misschien pony’s maar ik ben geen kenner. Sommige hadden er ook nog een karretje achter zodat je met meerdere mensen de rit kon rijden begreep ik. Dat karretje zou het gemiddelde wel drukken maar dat zal waarschijnlijk gecompenseerd worden met het schrappen van de koffiepauzes. Het inschrijven ging soepel, het formuliertje vul ik thuis altijd al in en de route was vooraf al, na aanvraag, toegestuurd. Deden alle clubs dat maar zo makkelijk. Ik hoorde echter niemand over een eventuele indeling in zo’n karretje of een nummertje van een pony. En ik hield natuurlijk ook mijn mond want ik wilde de rit liever op de motor rijden. Heel stilletjes naar buiten, snel op de motor stappen en gauw stiekem wegrijden. Zo, ik was onderweg. Niks pony’s, gewoon op de motor.

Anderhalf uur eerder was ik vertrokken uit Zaandam, met mist. Nu reed ik weg uit Heeten, met mist. Lekker toeren dan zie je nog eens wat van het land, zeggen ze. Ik heb helemaal geen hol gezien. De weg, de berm en wat bomen, daar hield het wel zo’n beetje op. Toeren op een postzegel. En toch….. was het genieten. Was het dan de hele rit mistig? Nee hoor, 15 km voor de finish klaarde het op. Ach, beter laat dan nooit. Maar zoals ik al schreef was het evengoed genieten. Natuurlijk had ik af en toe wat meer zicht maar ik had toch het idee dat ik veel van de mooie omgeving miste (haha, woordspeling). Er zaten heel veel mooie toerweggetjes (is geen goed Nederlands maar je doet het er maar mee), weinig Provinciale wegen, stoplichten kan ik mij niet eens meer herinneren dus zullen er niet veel geweest zijn, verkeersdrempels vielen ook mee en dat is tegenwoordig een hele opgave om die te mijden. Weinig bebouwde kom, wel dorpjes maar dat geeft niet als het maar geen stadscentrum is (geloof me, dat gebeurd nog steeds). Lang verhaal kort: Eigenlijk was het gewoon een top route en zeker één van de mooiste ritten die ik dit jaar heb gereden.

Maar ook met mist kan je jezelf prima vermaken op de motor. Ja oké, je ziet wat minder maar een bocht blijft een bocht en dan kom je ook nog door plaatsjes met ludieke namen als Zwiep en Kring van Dordt om maar eens wat te noemen. Echt nog nooit van gehoord. En die mist heeft ook wel wat, beetje geheimzinnig, iets mystieks. Ieder weertype heeft zijn charme tijdens het toeren, zelfs regen. Maar zelf vind ik dat toch een stuk minder hoor. Ach, je moet er zelf gewoon wat van maken. Ik drink altijd een bakkie onderweg met mijn toermaatje die mij bij alle ritten vergezelt, hij is zelf gelukkig een matige drinker dus blijft er meer voor mij over.

Eigenlijk had ik er na afloop wel een beetje spijt van dat ik de korte route had genomen in plaats van de lange maar je kunt niet alles hebben in het leven. Toch?

De grootste teleurstelling kreeg ik een aantal dagen na de rit. Toen hoorde ik dat onze club, MC Promotie, de grootste club was en als prijs dit keer eens geen beker kreeg maar een schotel bitterballen. En die ben ik dus mooi misgelopen omdat ik vroeger was gestart. En als ik ergens gek op ben….

Wel een origineel idee, misschien een start van een nieuwe trend?

Ik wil iedereen van de MC Free Wheels bedanken voor de organisatie, jullie weten echt wat route uitzetten inhoudt en dat zorgt er toch voor dat de mensen terugkomen voor een volgende toertocht. Ik weet nu al dat ik volgend jaar niet meer zoveel zal rijden als ik dat jaar doe (ieder weekend wordt toch wel wat veel) maar ik ga er van uit dat ik nog wel vaker een rit van deze club zal rijden.

Groetjes uit de Zaanstreek,

Melgert Rink,

MC Promotie.

Verslag van een Toertocht